جهان درگیر ویروس‌هاست؛ از پدیدار شدن ویروس عامل ایدز در سال‌های 1980 تا سارس، مرس، ابولا و زیکا. هشدار به ساکنان زمین: برهم خوردن توازن روابط میان انسان و طبیعت که عدم برگشت به تعادل برابر است با ویروسی‌شدن جهان انسانی. یک سال از رویارویی جهان با یک جنگ جهانی میگذرد. جنگی که در یک طرف سنگر انسان های هوشمند هستند و در طرف دیگر ویروس ها. از آغازین روزها گمان بردیم آمارها فروکش می کنند و بحران کم دوام است. اما باید بیاموزیم که چگونه با جهان ویروسی‌شده زندگی کنیم.
از شمارش خسارت‌ها خسته شدیم و از به روز کردن آمار جان‌باختگان و شمار مبتلایان. روزها در پشت ماسک‌ها غمگین ساعت‌هایشان را سپری می‌کنند. فلج شده، خبر رفتن محبوب یا دوست یا غریبه‌ای را می‌شنویم؛ و این فلج وحشتناک همچنان همراه می‌ماند. قاتل بر حقوق انسانی و اجتماعی ما بخیل است دست دادن ، آغوش گرفتن، نزدیک شدن و حتی بوسه‌های وداع ممنوع است و تنها حسرت است که سهم ما شده. مردم انتظار نداشتند خطری اینگونه از راه برسد و انسان عصر مدرن را اینچنین اندوه بار محاصره کند. این تفکر و باور بر مردم حاکم شده بود که این انقلاب‌های پیوسته علمی و تکنولوژیک می‌توانند پاسخی قاطع و فوری به تمام خطراتی که سروکله شان پیدا می‌شود بدهند.
آنچه اکنون تجربه می‌کنیم و بعداً به یاد می‌آوریم به هیچ وجه راحت نیست. هر فردی خودش میتواند منبع احتمالی خطر باشد. هردیگری ممکن است تو را به تخت بیمارستان و شاید دورتر از آن ببرد. این نه جهان دست دادن‌ها هست و نه دنیای در آغوش کشیدن‌ها و نه دنیای بازی با کودکان. آنها برای تو منبع خطرند و تو هم مایه خطر برای آنها. ناچار به سرکشیدن نصیحت گویندگان و هشدار کارشناسان شده ایم. راهی در برابرت نیست جز اینکه در درون خانه‌ات بمانی و با ماسک‌ها و شوینده‌ها مسلح شوی. خطر در همه جا هست.
برای خلاصی باید طرحی نو درانداخت، گرچه در آینده نزدیک محال است. به اجبار باید دست بکار شد و هرچه سریعتر مردم بی دفاع را ایمن ساخت. قرار نماییم شنیدن خسارت‌ها را به هیچ رسانده و سریعتر شاهد باشیم وفور قطرات واکسن ها. می‌دانیم که کندی ها آرایش جنگی جدید به این مبارزان جان سخت می دهد. برای برون¬رفت از این تونل به نوری نیاز داریم. نیازمند قطره‌ای واکسن هستیم تا در برابر این محاصره ایستادگی کنیم. دانشمندان با سرعتی مثال زدنی در تهیه واکسن ما را ناامید نکردند و برای ترمیم حرکت اقتصادهای آسیب دیده به قطره امیدی از دولت‌های محترم نیاز داریم. متاسفانه تا آن زمان راه طولانی در پیش مردم جهان است.
همچنین با توجه به هشدار کارشناسان که این کشتنی ناب آخرین قاتل نخواهد بود، پرسشی اساسی رودرروی بشریت بوجود آمده است: در آینده برای مقابله با بحران‌هایی مشابه آنچه کرونا در جهان به وجود آورد، چه باید کرد؟
در پایان بدون این که بخواهم مطابق عرف مرسوم تعارف کرده باشم باید قدردانی و تشکر صمیمانه کنم از همه محققانی و نویسندگانی که با احساس تعهد و دلسوزی مطالب و مقالات را نوشتند و همه داوران عزیز که با سرعت مقالات را ارزیابی کردند و تیم اجرایی نشریه که با مشقت فراوان و با برنامه ریزی های متعدد این مهم را به انجام رساندند. همه می‌دانیم که در موقعیت دشوار کرونا هستیم و انجام پژوهش و نوشتن و اندیشیدن و ویرایش مطالب، کاری بسیار سخت است. از این رو، ارزش فعالیت‌های دانشجویان عزیز و اساتید گرامی که در این نشریه مشارکت کردند بسیار ستودنی است.
با احترام و آرزوی سالی پر برکت به همراه توفیقات روز افزون و سلامتی
مدیر مسئول نشریه علمی دانشجویی عالم ویروس ها
رحیم سلیمانی، دانشجوی دکتری تخصصی ویروس شناسی
